Siemieniotka – tradycyjna śląska zupa

Kolejna zupa wigilijna z kuchni śląskiej, która była dla mnie ogromnym zaskoczeniem i która ma niezliczoną ilość sposobów na jej przygotowanie. Chyba w każdym domu na Śląsku robi się ją nieco inaczej. Jednak najczęściej używa się do niej siemienia konopnego. Kilka ostatnich dni spędziłam na poszukiwaniu tego składnika, który ponoć w okresie przedświątecznym jest dostępny na każdym targowisku na Śląsku. Niestety na Pomorzu nie mogłam nigdzie go zdobyć, choć odwiedziłam chyba wszystkie sklepy ze zdrową żywnością i zoologiczne, bo ponoć siemię konopne stanowi też pokarm dla papużek. Najwyraźniej papużki znad morza żywią się innymi ziarnami :)

Siemieniotkę przygotowałam zatem na bazie siemienia lnianego, bo spotkałam się i z takim sposobem gotowania tej zupy. Przyznaję szczerze, że niespecjalnie przypadła mi do gustu, ale z tradycją śląską nie dyskutuję. Wcześniej słyszałam, że albo pokocha się siemieniotkę albo znienawidzi.

Przygotowując siemieniotkę wzorowałam się na przepisie znalezionym na portalu onet.gotowanie.

Starałam się jednak zbliżyć choć nieco do przepisów z wykorzystaniem siemienia konopnego, gdzie dodaje się cebulę zeszkloną na maśle lub ugotowaną w całości.

Chciałabym umieścić małe sprostowanie. Przed przygotowaniem siemieniotki przeglądałam wiele różnych przepisów na to danie i zetknęłam się też z wykorzystaniem siemienia lnianego jako składnika tej zupy. Wzorowałam się na przepisie opartym na siemieniu lnianym. Większość źródeł podaje, że tradycjnie na Śląsku do siemieniotki używa się nasion konopii i to właśnie one są głównym składnikiem tej potrawy. Bardzo dziękuję naszym czytelnikom za czujność.